Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Η αγάπη μου η κοκκινομάλλα.

Μου λείπει ο τρόπος που έγραφα παλιά. Λίγη πραγματικότητα σε προσεγμένα λόγια. Σαν μια καλλιτεχνική φωτογραφία. Βέβαια ξέρω ότι ο λόγος που έγραφα με αυτό τον τρόπο ήταν επειδή φοβόμουν να μιλήσω ακριβώς για αυτό που σκεφτόμουν. Οπότε το έφτιαχνα, σκεπτομενη ως αφελής που είμαι, ότι αν κάποιος το διαβάσει δν θα καταλάβει γιατί μιλούσα. Αλλά εντάξει πέρα από αυτό μου αρεσε, με γεμιζε και με γεμίζει. Απλά δν ξέρω αν μετά από τόση αλήθεια μπορώ να γυρίσω πάλι εκεί στα παλιά μου κρυμμένα λημέρια.
Αλλά έτσι δν είναι η γραφή ? Πάντα κάτι κρύβεις και κάτι άλλο λες. Και ξέρεις τι μου άρεσε σε αυτά μου τα κείμενα? Ήταν όλα δικά μου, από μέσα μου, ήταν εγώ. Και το αγαπώ τόσο πολύ να βλέπω τον εαυτό μου τώρα μέσα σε αυτά.

Όλο αυτά τα σκέφτομαι καιρό αλλά σήμερα που αποφάσισα να δημοσιεύσω ένα από αυτά, σε πιο επικίνδυνα εδάφη ( εννοώντας εκτός αυτού του blog)  ένιωσα μια γαλήνη και μια συγκίνηση μετά το σχόλιο της αγάπης μου. Αυτή η γυναίκα είναι τόσο όμορφη αλήθεια σας λέω.  Είναι όμορφη εξωτερικά αλλά από μέσα....το θησαυρός είναι λίγο. Δεν ήξερα καν ότι θα το διάβαζε, βασικά ήλπιζα να χαθεί μέσα στα σχόλια και να μη το διαβάσει κανείς αλλά το είδε. Και όταν μου απάντησε η ψυχή μου χάρηκε. Αλήθεια σας λέω ένιωσα τόση συγκίνηση και ευτυχία όση δν μπορώ να περιγράψω. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι σπανιζουν όπως λέει και εκείνη, και σίγουρα δεν είμαι εγώ το σπάνιο αλλά η αγάπη μου, η λατρεία μου. Ο πιο αληθινά όμορφος άνθρωπος που έχω γνωρίσει.

Αυτή τη στιγμή με το ζόρι κρατιέμαι να μην κλαψω. Από ευτυχία, όχι δάκρυα λύπης.  Ίσως φταίει και το τραγούδι που άκουσα πριν λίγο. Θα κλείσω με αυτό γιατί είναι όμορφο σαν και εκείνη.


4 σχόλια:

Νimertis είπε...

Εδώ και αρκετή ώρα περιηγούμαι το ιστολόγιό σου και οφείλω να καταθέσω πως με έχει κερδίσει τόσο η αισθητική του όσο και η ευαισθησία στη γραφή και την έκφρασή σου... σημειώδεις, ιδιαίτερες και αξιόλογες αναρτήσεις... προσωπονομικές όμως με μιαν... εξωστρεφή ενδοστρέφεια θα έλεγα με μια αδόκιμη έκφραση... θα είμαι συχνά πυκνά εδώ για να σε διαβάζω... σε έχω στο Νημερτή ήδη ανάμεσα στα ιστολόγια που θέλω να ενημερώνομαι σχετικώς... καλές Γιορτές να έχεις, καλή Ανάσταση!

Φιλημένη μες τους Κινηματογράφους είπε...

Ευχαριστώ και πάλι. Χαίρομαι που βλέπετε τόσα πράγματα μέσα στη σελίδα μου. Θα ξαναβρεθουμε λοιπόν!

Καλή Ανάσταση!

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

αχ ρε κι εγώ όταν ήμουν πιο μικρή, προσπαθούσα να τα γράφω πιο αφηρημένα για να μη καταλαβαίνει ο κόσμος, τώρα η φάση είναι "πάρτο στη μάπα" :Ρ η μαλακία βέβαια είναι πως ενίοτε τα κατάφερνα στο κρύψιμο κι επειδή έχουν περάσει και χρόνια δεν ξέρω πολλές φορές για ποιο πράγμα μιλάω :Ρ

ΥΓ πόοοσα χρόνια είχα να το ακούσω αυτό το τραγούδι!!!

Φιλημένη μες τους Κινηματογράφους είπε...

τωρα ειδα το σχολιο σου κορίτσι! αυτή η φάση ειναι απελευθερωτική νομίζω ας τη χαρούμε λοιπόν!

το πιστεύεις οτι το θυμήθηκα από το xfactor? :P