Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

15 μέρες διαφορά.

Τρίτη, 15 Μαρτίου

Ξέρεις ότι πεθαίνω να σε δω και μου κάνεις παιχνίδια, σωστά? Αλλά δν φτάνει να τρελαίνεις εμένα, πρέπει να μπλέξεις και ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζεις. Πάντα έτσι ήσουν, όλα με όλους. Όλοι το ίδιο. Δεν πρόκειται να το δεις ποτέ αυτό, αλλά δεν πειράζει. Αν δν μου στείλεις μήνυμα, να μου ζητήσεις να βγούμε ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΘΟΎΜΕ ΠΟΤΕ παλιομαλάκα. Τι νομίζεις ότι κάνεις ? Τι νομίζεις ότι θα κάνω εγώ ??? Ότι θα σου στείλω όλο χαρά να κανονίσουμε ?? Όχι φιλαράκι δε στα'πανε καλά. Αν όντως θες να βρεθούμε, που πολύ αμφιβάλω (!!!) να μου το ζητήσεις.  Άλλη σαπίλα εγώ δν θέλω. Έχω αρκετή. Και αν σκοπεύεις να παίξεις μαζί μου σε παρακαλώ φύγε.

Τετάρτη, 30 Μαρτίου

Φάση 1:
- θα του πω να έρθει μαζί..
- Μην τολμήσεις!

Φάση 2:
- Θέλεις να έρθεις ? Θα πάμε με το αμάξι της.
- Οκ μέσα.

Φάση 3:
- Τι έκανες, λέει ??? Τι εννοείς θα τον πάρω με το αμάξι μου ?? Δεν με ξέρει καν!
- Ούτε εσύ τον ξέρεις.  Δεν έχεις ακούσει τίποτα, δν σου έχω πει τίποτα και τον γνωρίζεις πρώτη φορά.  Θα τον λατρέψεις πίστεψε με
- Ρε παλιοπουταν..
- Έχεις δίκιο σε ο,τι κι αν πεις, κάντο για μένα. Σε παρακαλώ. 

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

εσυ φταις

Κοπανησε το ποτήρι στο τραπέζι και άρχισε να φωνάζει. Τι εννοείς, μου λέει, ότι θέλεις να τον φέρεις μαζί ? Είσαι σοβαρή ? Μετά από όσα σου έκανε ? Θα του δώσεις αξία? Θα ρίξεις τα μούτρα σου γιατί, για να βρεθείτε και να σου βάλει πάλι χέρι? Θα το ξανακάνει να είσαι σίγουρη. Τίποτα δεν είσαι για αυτόν,το καταλαβαίνεις?!

Και γω να προσπαθώ μάταια να της εξηγήσω πως έχει δίκιο αλλά...αλλά τι ? Ποια ήταν η δικαιολογία μου που τον ήθελα πάλι αρκετά κοντά ώστε να με πληγωσει ? Η λέξη κλειδί εδώ είναι "αρκετά κοντά" . Η ιδέα ότι θα τον αγγίξω και ίσως αν είμαι τυχερή με αγγίξει και εκείνος. Όπως την τελευταία φορά, ίσως ακόμα πιο θαρραλεα γιατί αυτή την φορά δν πρόκειται να τον σταματήσω. Πως να της πω ενώ παλεύει να μου αλλάξει γνώμη ότι δν θέλω τίποτα πιο πολύ από το να τον δω, ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό από αυτό που νιώθω όταν με ακουμπάει.

Το μόνο που μπόρεσα να πω ήταν σε παρακαλώ, έχεις δίκιο, αλλά θέλω να τον δω...

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

When you look at me like that my darling, what did you expect.

Θυμάμαι που σου έλεγα πως πέρα από όλα τα στραβά του και τα λάθη του ο LG κάθε φορά που ήμασταν μαζί με κοιτούσε στα μάτια. Ξέρω ακούγεται χαζό και ίσως αυτονόητο αλλά πίστεψε με δεν είναι! Δεν είναι σύνηθες κάποιος να σε κοιτάει στα μάτια χωρίς να φοβάται όταν σου μιλάει. Μου άρεσε πολύ ακόμα και αν κοκκίνιζα και κοιτούσα συνεχώς αλλού. Πόσο μετανιώνω που σου είπα για εκείνον. Δεν αξιζες να ξέρεις τι έκανε, ούτε να έχεις πατημα να τον κοροϊδεύεις. Ήσουν τόσο χειρότερος από εκείνον... Θλιβερό.  Ακόμα πιο θλιβερό είναι το γεγονός ότι από τότε που στο είπα με κοιτάς τόσο έντονα και επίμονα και εγώ μουδιάζω. Το βλέμμα σου είναι σαν ναρκωτικό. Μπορείς να μου ζητήσεις οτιδήποτε όταν με κοιτάς έτσι και δν θα σου αρνηθώ ποτέ. Λογικά το γνωρίζεις ήδη αυτό. Λογικά έχεις καταλάβει ότι δεν μπορώ να σου πω όχι και σου αρέσει. Σίγουρα, και μένα θα μου άρεσε. Έλα λοιπόν, ζήτα μου άλλο ένα κομμάτι της ψυχής μου. 

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Φίλοι < σεξ

Εσείς που ξεχνάτε τους φίλους όταν βρίσκετε γκομενακια, ψοφίστε λίγο να δω κάτι 

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Ξύπνησα σήμερα και ήμουν χαρούμενη, έβαλα μουσική και χαμόγελασα.  Μπορώ να πω ότι είναι επειδή θα είμαι για λίγες μέρες μόνη μου, είναι κ αυτό. Αλλά βασικά, εσύ είσαι ο κύριος λόγος. Και ίσως να χαίρομαι υπερβολικά χωρίς λόγο.. Ίσως για μια ακόμη φορά να μην εννοείς τίποτα από όσα είπες. Ας είναι, όσο κρατήσει.. Μετά από τόσο κενό το χρειαζόμουν. 

I'm losing my mind and I don't even care.

Πέρασα δύο μέρες χωρίς να μιλάω σε κανέναν γιατί νόμιζα ότι είχα πληγωθεί. Γιατί νόμιζα ότι σου είχα θυμώσει. Κι όμως να που στη σκέψη και μόνο ότι χάλασα την τελευταία μου ευκαιρία έγινα χίλια κομμάτια. Αγάπη μου, να ξερες μόνο πόση δύναμη και πόση επιρροή έχεις πάνω μου. Θα γίνω η πιο τραγική φιγούρα σε αυτή την ιστορία. Η κοπέλα που δν έμαθε ποτέ από τα λάθη της. Αλλά δεν πειράζει. Δν με νοιάζει πια. Έχω νιώσει πως είμαι χωρίς εσένα. Και πως είμαι όταν είμαι δίπλα σου, όταν σε βλέπω, όταν μου μιλάς.

Οκ, λοιπόν. Φίλοι και όπου βγει. Κι ας μη βγει τίποτα. Τουλάχιστον θα ξέρω ότι το έζησα. Μου είχες λείψει... 

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Τα χειρότερα έρχονται

Δεν σου έχω θυμώσει ούτε τόσο δα, ούτε λίγο, ούτε για τον εγωισμο ρε γαμωτο, ούτε για το φαινεσθαι. Όσο θυμωσα ήταν μέχρι να γυρίσω την πλάτη και να φύγω και να σου ακούσω να μου λες "καλό βράδυ"  λες και υπήρχε περίπτωση να είναι "καλό" το βράδυ μου χωρίς εσένα. Λες και θα μπορούσε να γίνει καλύτερο από ότι όταν ήμασταν μαζί, όταν με είχες στην αγκαλιά σου.

Αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να νιώθω θυμό και να έχω βάλει το εγωισμο και την αξιοπρέπεια μου μπροστά και να μην ακούω τίποτα. Όμως όχι, ούτε για δείγμα. Δν είμαι θυμωμένη, δεν μπορούσα να κλαψω όταν έφυγα από εκείνο το σταθμό. Αν και το χρειαζόμουν τόσο πολύ. Δεν μπορούσα γιατί σκεφτόμουν τα χέρια σου πάνω μου. Να με αγγίζουν μετά από τόσο καιρό. Σκεφτόμουν την αίσθηση να είμαι στην αγκαλιά σου, σκεφτόμουν πόσο καλά ένιωθα κι ας είχα παγώσει σε εκείνο το παγκάκι. Δεν με ένοιαζε τίποτα....

Και τώρα μετά την σκληρή αλήθεια, δεν ξέρω τι να νιώσω. Προσπαθώ να θυμώσω αλήθεια. Η Μ. μου λέει σύνελθε αλλιώς θα σε χτυπήσω και έχει δίκιο. Μου φερθηκες τόσο άσχημα.... Αλλά και τόσο όμορφα. Ήμουν απότομη και με τα χίλια ζόρια σου είπα ότι σου είπα και έστειλα εκείνο το κωλομηνυμα. Το μετάνιωσα με το που το έστειλα. Όχι γιατί ήταν ψέματα όσα έλεγα ή δν είχα δίκιο αλλά ξέρεις τι κατάλαβα. ? Δν με νοιάζει να έχω δίκιο πια. Δεν με νοιάζει τίποτα. Μόνο εσύ. Ακούγεται χαζό και υπεραπλουστευμένο, ίσως. Αλλά έτσι νιώθω. Και τώρα που σε άκουσα έτσι στο τηλέφωνο, κάτι έσπασε μέσα μου.

Νιώθω ότι εγώ τα διέλυσα όλα ενώ μόνο αυτό δν έκανα. Όταν σου είπα ότι μου φερθηκες άσχημα και σου εξήγησα τι μου έκανες σε πείραξε τόσο πολύ ? Δν προσπάθησες καν να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, να πεις κάτι!  αλλά δν σε νοιάζει αρκετά... Αυτό προσπαθώ να πω στον εαυτό μου για να με πείσω ότι πρέπει να απομακρυνθω από εσένα.

Κι όμως τώρα νιώθω μόνο φόβο. Φόβο ότι όλα τελείωσαν. Που τελείωσαν έτσι κ αλλιώς... Αλλά ίσως μια μικρή παράταση που θα έπαιρνα την έχασα. Γιατί, γιατί να είμαι τόσο αυθόρμητη και ηλιθια μερικές φορές.

Αλλά που να πάρει έχω δίκιο. Έχω ? Και τι να το κάνω. Εγώ εσένα ήθελα όχι το δίκιο ούτε την καλή ψυχική μου κατάσταση που έχω θυσιασει αμέτρητες φορές για σένα.

Εσένα ήθελα και δν θα σε έχω ποτέ σωστά ?
I just want to sleep for 6 months , maybe more and then when I wake up, I won't have any memories of you or the life I used to live.

Well,that's of course, if I wake up. 

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

I'm not sure I can be functional anymore, let alone productive. So no, everything is not OK.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

μακάρι να μη σε είχα γνωρίσει ποτέ.

Ακουγεται χαζό ναι αλλά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν είδα οτι ήσουν εξαφανισμένος σήμερα τόσες ώρες ήταν το νοσοκομείο. Είπα από μέσα μου " μακάρι να είναι καλά και να μην είναι στο νοσοκομείο!" Και μετά άρχισες πάλι τα σχόλια και μετά είδα το σναπ σου.... και το προαίσθημα μου δυστυχώς βγήκε αληθινό. Το σκέφτηκα πολύ αλλά ήθελα να σου στείλω να σε ρωτήσω αν είσαι καλά. Και το έκανα. Ήταν τόσο κακό που σε ρώτησα τι έγινε? Ήταν τόσο πιεστικό να μου πεις τίποτα όλα καλά!? Να απαντήσεις με μια φάτσα, με ένα χεράκι, κάτι ρε άνθρωπε! Οτιδήποτε!! Δεν σε καταλαβαίνω πραγματικά... ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΣ ΠΙΑ?????? Αν δεν θες να σου μιλάω σταμάτα αυτή τη μαλακία που σε έχει πιασει! Σταμάτα τα σχόλια και τις δήθεν φιλίες. ΣΤΑΜΑΤΑ!!!!! Φύγε, ξέχασε με, προχώρα πως το λένε. Άσε με ήσυχη και μην μου δίνεις άλλες ελπίδες γαμώτο σου. Με έχεις διαλύσει το καταλαβαίνεις? Ξέρεις τι ζημία μου έχεις κάνει? Όχι τη "ζημιά" που έπαθες εσύ εκείνη τη μέρα, η οποία σε περίπτωση που δεν το ξέρεις κάβλα λεγεται. Έχω παθεί αληθινή ζημιά και δεν μπορώ και να το συζητήσω πια. Γιατί όλοι έχουν κουραστεί, κανείς δεν θέλει να ακούει για σένα πια. Και γω πιστεψε μακάρι να μην είχα ανάγκη να μιλάω για σένα. Μακάρι (!) να μην σε σκεφτόμουν ποτέ. Αλλά τίποτα από αυτά δεν ισχυει εννοείται. Και εσύ το ξέρεις σωστά? Ξέρεις ότι πεθαίνω να σε δω και να σου μιλήσω και ανησυχώ για σένα. Πες μου χάρηκες που δεν απάντησες. Θα κοιμηθείς χαμογελώντας που το παίζεις δύσκολος στη γκομενα για άλλη μια φορά, σωστά?

Ακούω την Δ. να μου λέει για τον καινούργιο και πόσο ωραία είναι όλα και πως θέλει να ειναι συνέχεια μαζί του.... και η καρδιά μου σπάει. Νιώθω τόσο απαίσια γιατί ενώ χαίρομαι για εκείνη δεν μπορώ να μη σκέφτομαι εμάς.. εσένα. Πόσο απαίσια φίλη είμαι.. αλλά που να πάρει όλα ΟΛΑ όσα μου λεει μου θυμίζουν εσένα.

Δεν αντέχω άλλο, σε παρακαλώ, δεν σου ζητάω τίποτα άλλο άπλα άφησε με ήσυχη.. φύγε. Να προσέχεις, αλλά σε παρακαλώ φύγε.


Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

A cheater and a coward.


Oh baby,
you ask me to take of my shirt and you won't even buy me a drink? 

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

I love the way you lie.


Είναι που νόμιζα είχα χτίσει τείχη από πέτρα και τελικά ήταν άμμος. Είναι που νόμιζα πως σε μισούσα, πως δεν ήθελα να σε δω και να σου μιλήσω αλλά κάθομαι και μετρώ τα λεπτά πάνω από το τηλέφωνο. Είναι που νόμιζα πως δεν με πονάνε οι δικές σου πληγές όσο δεν τις βλέπω. Εσύ όμως περπατάς γυμνός και το φως πέφτει ακριβώς πάνω στο σχισμένο δέρμα σου σχίζοντας και το δικό μου. Είναι που ξεχάστηκα για λίγο και σκέφτηκα πως ήμουν πριν έρθεις εσύ. Γεμάτη από χρώματα και τώρα ψάχνω την σωτηρία μου στο άσπρο. Το άσπρο που τόσο αγαπάς γιατί δεν σου μοιάζει. Το άσπρο που κυνηγάς και σε κάνει να απαρνιέσαι όλα τα χρώματα. Δεν σου είπαν ομως μωρό μου ότι το άσπρο, περιέχει όλα τα χρώματα του κόσμου?  Είναι που μιλάω σε  καινούργιους ανθρώπους και σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να μιλάω μαζί σου. Πως φοβάμαι να σε πληγώσω, έστω και με το παιχνίδι που παίζεις, γιατί δεν θέλω να πονέσεις ποτέ ξανά. Είναι που οι χαρές μου ξεθωριάζουν στην ανάμνηση σου και δεν μου μένει τίποτα να κρατηθώ. Πάντα μα πάντα με νικάς. Είναι που δεν μπορώ να προχωρήσω, γιατί φοβάμαι ότι δεν θα με βρεις. Σε κάθε βήμα με κρατάει η  ίδια αλυσίδα: "κι αν γυρίσει?"

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

F-U-C-K Y-O-U

Αποτραβιέμαι από όλους όσους ξέρεις και όλους όσους σε συμπαθουν, γιατί δεν αντέχω στην ιδέα να βρεθούμε στην ίδια παρέα. Μισώ κάθε θηλυκό που σου μιλάει και έχω κατεβάσει τον εξαψαλμο στην καημένη την σια ενώ στην πραγματικότητα ΕΣΎ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ είσαι το πρόβλημα μου.
Ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φύγεις μαγικά από αυτή την ομάδα αφού ήσουν μέσα πολύ πριν έρθω εγώ. Με εκνευρίζει απίστευτα που κατάφερες να μου λερώσεις τον καινούριο μου κόσμο τόσο γρήγορα. Πριν ακόμα εγώ η ίδια τον γνωρίσω. Αλλά έτσι είναι. Όταν αφήνεις ανθρώπους να έρθουν κοντά σου παίζεις με πιθανότητες.
Είναι γελοίο... εσύ είσαι γελοίος. Και κακός. Κακοφτιαγμένος, κακομεταχειρισμενος και τόσο γοητευτικός. Πραγματικά δεν σου είναι καθόλου δύσκολο να τους κάνεις όλους να σε λατρεψουν. Να σε αγαπήσουν σαν τρελοί, να σε βάλουν στην καρδιά τους. Όλα αυτά φυσικά μέχρι να βαρεθείς, ή να αποφασίσεις να τρέξεις μακριά χωρίς λόγο. Γιατί είσαι αναξιοπιστος. Σαν μια χαλασμένη βόμβα που κανείς δεν ξέρει ποτέ θα σκάσει. Δεν κάνεις σχέσεις, όλα σου είναι τελείως επιφανειακα. Πετάς μεγάλα λόγια, τόσο εύκολα και τόσο άνετα.  Δεν σου κοστίζει τίποτα. Δεν έχεις και τίποτα να διακινδυνευσεις.

"Ερωτεύεσαι" κάθε μέρα και έχεις το δαχτυλίδι στο τσεπακι. Έπρεπε να το καταλάβω... Είσαι επικίνδυνος, όχι ρομαντικός. Ελπίζω τουλάχιστον με την επόμενη να είσαι λιγότερο κάφρος. ή τουλάχιστον να σε καταλάβει πιο γρήγορα απ'ο,τι εγώ.

Όμως ξεκίνησα κάτι που μου αρέσει και μου άρεσε πολύ πριν σε γνωρίσω και θα μου αρέσει και όταν σταματήσεις τα like. Ίσως περισσότερο τότε. Δεν ήσουν καν ο πρώτος που γνώρισα. Σε πρόλαβε ο LG.  ( μερικές φορές εύχομαι να μην είχαμε γίνει κωλος απλά και μόνο για να σου ετριβα στη μούρη τις φωτός μας. Το μόνο πράγμα που ίσως σε άγγιζε λίγο. Στον εγωισμο δηλαδή, μη φανταστείς). Έχω γνωρίσει λοιπόν πολλούς και πολύ καλύτερους από εσένα. Και θα γνωρίσω κι άλλους. Και στο επόμενο meet θα πάρω την Δέσποινα και θα έρθω και θα γίνω μια πέτρα. Μια ψεύτικη αναισθητη φιλεναδιτσα σαν αυτές που σου αρέσουν. Να προσποιούμαι ότι όλα είναι καλά και δεν με ενδιαφέρεις καθόλου. Αλλά να σου πω κάτι ? Νομίζω ότι μέχρι την επόμενη φορά, πραγματικά δεν θα με ενδιαφέρεις.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Άδεια.

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, αλλά η δική σου μωρό μου είναι μαύρη τρύπα και ρουφάει ο,τι βρει μπροστά της. Τι άλλο θέλεις από μενα..δεν πήρες αρκετά ?


Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Να μου μιλάς να ηρεμουν οι σκέψεις μου.

Κοίτα μόνο πως έχω ηρεμήσει... με τα ψέματα που μου χαρίζεις πάλι. Σαν την καθημερινή δόση μορφινης που χρειάζομαι για να μπορώ να λειτουργήσω. Κοίτα πόσο αθόρυβες είναι οι σκέψεις μου. Πόσο ατρόμητα λέω και ξαναλέω το όνομα σου. Κι όλα αυτά, από δύο λέξεις σου μόνο.  Από κάτι γράμματα κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο, που φαινομενικά βγάζουν κάποιο νόημα. Σημασία έχει το νόημα που βλέπω εγώ, κι όχι αυτό που δίνεις εσύ.
Για να ζω λίγο, πριν με σκοτώσεις ξανά. 

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Aftertaste.

Προσπαθώ να μην γράφω για σένα (εδώ γελάμε)  και σήμερα είχα έναν πολύ καλό λόγο.
Και αυτός ο λόγος έχει γεύση φτηνής και κακοφτιαγμένης μπύρας που την αγοράζεις από ένα περίπτερο στο πουθενά.

-Πως σε αποκαλεί το αγόρι σου?
- Ποιο ?
- Το αγόρι σου.
- Καταρχας, δεν έχω αγόρι...
- Απλά επειδή πριν αναφέρθηκες σε έναν "φίλο" σου και το είπες κάπως διστακτικά..

Σε αυτό το σημείο γέλασα, γιατί όντως μου βγήκε πολύ δύσκολα η λέξη φίλος.  Δεν προσπάθησα μάλλον καθόλου να το κρύψω..

- Δεν είναι φίλος της, ούτε το αγόρι της. Δεν είναι τίποτα.

Και η συζήτηση συνεχίζει με την Δ. να λέει πόσο άδικο είναι να μπλέκεις με κάποιον που δεν ξέρει τι θέλει. Που την μια λέει και την άλλη ξελεει.  Και τότε ήρθε το διαμάντι.

- Γιατί αναλωνεσαι σε κάτι που βλέπεις ότι δεν δουλεύει ?
- Εεεε αν κολλήσεις...
- γιατί να κολλήσεις ? Καταρχας εγώ είμαι της άποψης ότι ο άντρας πρέπει να κυνηγάει το κορίτσι. Όχι το αντίθετο.
- εδώ διαφωνώ. Και το κορίτσι μπορεί να κάνει κινήσεις.
- Κινήσεις ναι, αλλά την πρώτη κίνηση θα την κάνει το αγόρι.
- Εντάξει δεν θα με χάλαγε
- Φυσικά δν θα σε χάλαγε γιατί το αξίζεις.
Αξίζεις κάποιον που θα σε κυνηγήσει!

Και με αυτό νιώθω την Δ. να με σκουνταει σαν τρελή κάτω από το τραπέζι. Και είχε δίκιο.. Πολλά ειπώθηκαν στη συνέχεια αλλά πραγματικά τίποτα δεν ξεπερνάει την παραπάνω πρόταση.

Γιατί στο κάτω κάτω είναι αλήθεια.  Όχι για το ένα φύλο, όχι για μερικές περιστάσεις αλλά πάντα και για όλους.  Αξίζουμε κάποιον που θα μας κυνηγήσει, όπως θα τον κυνηγήσουμε κ εμείς και πάντα θα βρίσκουμε ο ένας τον άλλον. Έτσι χτίζονται οι σχέσεις.  Έτσι κρατάνε οι σχέσεις.

Ο,τι έμεινε λοιπόν από σήμερα είναι αυτές οι λέξεις και η γεύση της μπίρας του στο στόμα μου να μου θυμίζει όσα είπε.