Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

15 χρόνια διαφορά.

Μετά από μια χορταστική χυλόπιτα το καλύτερο γιατρικό είναι ένα ραντεβού. Ένα ραντεβού από το πουθενά, χωρίς προετοιμασίες που κανονίστηκε στο 5λεπτο.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι όλα όσα ακούς σε ένα πρώτο ραντεβού. Στην πραγματικότητα βλέπεις τον άλλον, όσο και να προσπαθεί για το καλύτερο, τον βλέπεις. Και γω σήμερα είδα ένα παιδί, ετών 35. ( βλ. προηγούμενη ανάρτηση) Είμαστε ψυχολογοι, ακούμε για το παιδί που κρύβουμε όλοι μέσα μας και ψάχνει απεγνωσμένα όσα δεν του έδωσαν οι γονείς του. Άλλο να το ακούς κ άλλο να το βλέπεις. Ήμασταν σε ένα τραπέζι με 15 χρόνια διαφορά και δεν ήξερα τελικά ποιος τα είχε αυτά τα χρόνια. Ήταν τόσο παιδί, τόσο ανυποψίαστος για όλο το θέατρο που παίζει το μυαλό του.

Είναι ένα παιδί. Ένα αφελές, πεισματάρικο και ανυποψίαστο παιδί.

Έχω γνωρίσει πρόσφατα δύο ανθρώπους που επέμεναν και υποστήριζαν θερμά πως η ζωή τους είναι όμορφη, είναι ευτυχισμένοι, περνάνε καλά, δεν τους λείπει κάτι, είναι ζωντανοί κλπ κλπ. Λοιπόν, εγώ όταν ακούω πολλά κεράσια κρατώ μικρό καλάθι. Ίσως είναι προβολικό( κουδουνάκι παρακαλώ) αλλά κάτι δεν μου κολλάει σε όλη αυτή την τελειότητα. 

Και φυσικά, είχα δίκιο. Ο τύπος είναι στον κόσμο του, γιατί προφανώς κάτι κρύβει, κάτι του λείπει. Του λείπει μάλιστα από τόσο παλιά που εχει ξεχάσει πλέον ότι το ψάχνει. ( και εδώ να αναφέρω ότι μου έκανε σχόλιο για την υποσυνειδητη ερωτική μου διάθεση)  Λοιπόν είναι προφανές πως ένας άνθρωπος που σκέφτεται συνέχεια το σεξ, μιλάει συνέχεια για το σεξ, κάνει πολύ σεξ και θέλει να κάνει πολύ σεξ, θα βλέπει ΠΑΝΤΟΥ το σεξ. Όχι ότι είναι κακό αλλά εφόσον ενεργοποιηθηκε το μικρόβιο της αναζήτησης είμαι περίεργη να μάθω τι σημαίνει αυτό. Σίγουρα κάτι παίζει με τη μάνα (duh) και σίγουρα αυτό έχει σχέση με την ανάγκη φροντίδας που τον διακατέχει όπως μου είπε.

Πολύ διαγνωστικό βγαίνει αυτό το ποστ. Anyway, θα έλεγα ότι η σημερινή έξοδος ήταν ενδιαφέρουσα και κλινικά και γενικά. Θεέ μου τι λέω..η ερευνητική με έχει καταστρέψει. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: