Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Δεν εστάλη ποτέ.

Ρε δεν είμαι καλά...Νομίζω ότι τρελαίνομαι. Νιώθω...περίεργα. Τι μου συμβαίνει ?? Είχες δίκιο δεν ήμουν καλά εχθές..δηλαδή από ένα σημείο κ μετα. Ένιωθα αυτό το περίεργο άσχημο συναίσθημα. Αλλά δν μπορούσα να σου πω τι έχω γιατί δεν ήξερα!!  Και ακόμα δν ξέρω και με τρομάζει αυτό. Τουλάχιστον αν ήξερα θα προσπαθούσα να το πολεμήσω. Κάθομαι στο κρεβάτι τόσες ώρες προσπαθώντας να κοιμηθώ και δν μπορώ. Νιώθω στο στήθος μου αυτό που ένιωθα και χθες αλλά πιο έντονα. Εχθές κάτι δεν με άφηνε να το ζήσω όλο αυτό. Γιατί??
Τις τελευταίες μέρες έχω ανακαλύψει ότι δν ξέρω τον ίδιο μου τον εαυτό. Ότι τόσο καιρό που κρύβομαι δεν κρύβομαι μόνο από τους αλλούς αλλά κ από μένα. Τι μου φταίει? Τι κάνω λάθος?
Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τη σκέψη ότι ξαφνικά όλοι σας βλέπετε μια άλλη, αυτήν που θέλω να κρύψω, και απομακρύνεστε σιγά σιγά γιατί δν σας αρέσει αυτό που βλέπετε. Είναι αλήθεια ? Το βλέπεις κ εσύ ? Πες μου σε παρακαλώ. Δεν θα σε παρεξηγήσω. Πες μου κάτι γιατί τρελαίνομαι και σήμερα δεν είσαι μαζί μου, θα κοιμηθώ μόνη μου και φοβάμαι. Φοβάμαι μόνη μου πια.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ένα θα σου πω και θα αποχωρήσω: Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα τεράστιο κρεββάτι όλο δικό σου! Ούτε να ροχαλίζει ο άλλος, ούτε να σε κλωτσάει, ούτε να σου τραβάει το σεντόνι. Απόλαυση!

Φιλημένη μες τους Κινηματογράφους είπε...

ναι βρε δεν διαφωνώ. Απλά μερικές φορές μια αγκαλίτσα το βράδυ και μια φωνούλα να σε ρωτάει αν είσαι καλά , σου δίνουν ένα αίσθημα ασφάλειας ανεκτίμητο. Ποτέ δεν με πείραξε να κοιμάμαι μόνη, απλά μαζί της, όσες φορές είμαστε παρέα νιώθω πιο ήρεμη.. κοιμάμαι πιο όμορφα.

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω εγώ από αυτά. Είμαι γεροντοκόρη εκ πεποιθήσεως! Δεν πέρναγα ποτέ ολόκληρες τις νύχτες με τους εραστάς!

Φιλημένη μες τους Κινηματογράφους είπε...

Οχι εραστάς κυρια Λουίζα απλά αγαπημένη φίλη :)