Το πάρτυ

Άκουσα αυτό το τραγούδι και θυμήθηκα εκείνο το πάρτυ πριν πολλά χρόνια στο υπόγειο της, με πατατάκια, αναψυκτικά και μπύρες. Τότε που τα πάρτυ ήταν ό,τι πιο συναρπαστικό, με τα γλυκά παιδικά φλερτ και τα ντροπαλά φιλιά στον καναπέ, που κολλούσε ο ένας πάνω στον άλλον σαν μαγνήτες. Και η μουσική έπαιζε για ώρες, ακόμα και όταν είχαν τελειώσει τα πατατάκια και τα αναψυκτικά. Αλλά όταν η μουσική σταματούσε το πάρτυ συνέχιζε με ψιθύρους και πνιχτά γελάκια στο σκοτάδι. Κάποιοι στο στρώμα στο πάτωμα και κάποιοι στο κρεβάτι ή στον καναπέ. Δυο χέρια μπλεγμένα από την στιγμή που έκλεισαν τα μάτια μέχρι το άλλο πρωί.  Σκόρπιες εικόνες από ένα μέλλον που δεν ήρθε ποτέ.