Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Οι απότομες χαρές, απότομα τελειώνουν.


Ναι, έχεις το δικαίωμα να αλλάξεις γνώμη και να μην είσαι σίγουρος για κάτι που μόλις άρχισε. Αλλά ρε φίλε, εμένα γιατί μου το στερησες αυτό το δικαίωμα ?? Δεν πρόλαβα καν να το σκεφτώ και με έκανες να σε ερωτευτω, να σε πιστέψω και να σου ανοίξω κλειδαμπαρωμενες πόρτες. Και ναι, εσύ το ξεκίνησες εσύ το τελείωσες. Αλλά δεν είσαι μόνος σου σε αυτό γαμωτο.

Παίζω τις στιγμές μας ξανά και ξανά στο μυαλό μου. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα οπότε δεν μου είναι δύσκολο. Και αναρωτιέμαι, αλήθεια αναρωτιέμαι, γιατί είπες τόσα πράγματα τόσο γρήγορα ? Απλά για να με ρίξεις ? Απλά για να φασωθουμε και να μου πιάσεις τον κωλο ? Ωραίος ήσουν θα το έκανα και χωρίς τα μεγάλα λόγια σου. Δεν χρειαζόμουν να τα πεις , δεν σου ζήτησα να τα πεις, σίγουρα δεν είπα κάτι για να σε ενθαρρύνω. Άρα γιατί να με γεμίσεις ζάχαρες και μελια αν ΔΕΝ ΈΝΙΩΘΕΣ ΚΑΤΙ ? Και αν τελοσπαντων ένιωθες, πως πατάς έτσι το off?  Οκ, να δεχθώ έκανα κ γω δύο μαλακίες και σου γκρινιαξα παραπάνω αλλά εντάξει δεν νομίζω ότι ήταν πια τόσο σοβαρό ώστε να με ξεκοψεις τελείως. Σου ζήτησα εγώ να μου πεις για τα μάτια μου, για το χαρακτήρα μου, ότι δεν έχεις γνωρίσει άλλον άνθρωπο σαν και εμένα...  Αλλά φταίω, φταίω και γω γιατί σε πίστευα ή τελοσπαντων όχι δεν σε πίστευα αλλά χαιρόμουν σαν μικρό παιδί και έλεγα ενθουσιασμενος είναι άστον να λέει. Δεν με χάλαγε καθόλου. Και όσο εσύ έλεγες και με κοίταζες με αυτό το βλέμμα και με φιλουσες στο μέτωπο και σε κάθε αγκαλιά με εσφιγγες τόσο κοντά σου τόσο εγώ έλιωνα και σε ερωτευομουν.... Ναι γιατί να ντραπω να το πω ? Δεν μου πήρε πολύ χρόνο γιατί έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα. Η νιώθεις ή δεν νιώθεις. Και να μη ξεχάσω το κορυφαίο, " φοβάμαι μήπως αυτό που νιώθεις είναι μόνο ενθουσιασμός " ΜΕ ΔΟΥΛΕΎΕΙΣ ΡΕ ΦΊΛΕ ??? Και εκείνη τη στιγμή μου βγήκε και μένα η δοτικότητα μου και σου έγραψα πολλά περισσότερα απόσα θα ήθελα να σου πω και πήρα ως απάντηση ένα απλό " νιώθω όμορφα και θα δούμε που θα μας βγάλει". Δεν ξέρω... Η αλήθεια είναι με είχες μπερδέψει... Αλλά πάνω που έλεγα στον εαυτό μου μην ενθουσιάζεσαι έρχεσαι και μου λες μου λείπεις, πότε θα σε δω. Είσαι τόσο όμορφη, μου έκανες ζημιά κλπ κλπ ας μη τα θυμάμαι καλύτερα.

Και να σου πω και κάτι, δεν ήθελα να το πω αυτό αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να μην εκτίμησω το γεγονός ότι ναι,μπορεί να μην είχα βρει πιο πριν κάτι αξιόλογο αλλά τουλάχιστον ότι είχα βρει και είχα απορρίψει ήταν ειλικρινες. Ναι για το Χρήστο μιλάω, μεταξύ άλλων. Αυτό που σε πείραξε τόσο πολύ και έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι μου την έπεσες μόνο και μόνο για να του μπεις στο μάτι. Αλλά να ξέρεις μωρέ, αυτός ο μαλακας σεξομανιακος ομοφοβικος μικρομεγαλος ήταν ξεκάθαρος μαζί μου από την αρχή. Δεν μου άρχισε γλύκες, δεν με άγγιξε καν όταν βγήκαμε, δεν με παραμύθιασε όσο και αν το ήθελα. Και εκείνος το ήθελε, ήξερε ότι αν μου πουλούσε έρωτα και τελικά τα φτιάχναμε τελικά στο κρεβάτι θα καταλήγαμε και θα έπαιρνε αυτό που ήθελε. ΑΛΛΑ δεν το έκανε. Και δεν με νοιάζει πολύ το γιατί. Απλά δν το έκανε. Και όταν ήρθε η στιγμή να μου πει ότι κοίτα να δεις κοριτσάκι εγώ δν θέλω να παίξω μου το είπε. Και τελος. Και πονεσα ναι, βασικά με πείραξε που δεν θα είχα με τι να ασχολούμαι αλλά τελοσπαντων το προσπέρασα. Γιατί ήταν ειλικρινής και τελικά κατάλαβα ότι απλά δεν ήταν αυτό που ήθελα. Και ο Παν τα ίδια. Δεν μπορώ να του καταλογησω κάτι γιατί κ αυτός ξεκάθαρος ήταν.

Εσύ όμως φίλε μου. Εσύ τελικά ήσουν ο πιο επικίνδυνος από όλους. Μπορούσες τόσο εύκολα να με κερδίσεις και έβλεπες ότι το κατάφερες. Δεν σου έλεγα όχι σε τίποτα. Ήσουν ακριβώς αυτό που ήθελα. Υπερβολικά καλός, μπορώ να πω. Αφού δεν μπορούσα να το πιστέψω. Και τελικά λες αφού την έδεσα για τα καλά ας φύγω τώρα να της καταστρέψω ο,τι έχει μείνει. Γιατί έχω προσωπικά θέματα για τα οποία έχω πλήρη άγνοια. Γιατί γουστάρω την κολλητή μου το 20χρονο αλλά παίζουμε τις κουμπάρες τόσο καιρό. Αφού λοιπόν δεν έχω τι να κάνω ας καταστρέψω μια ψυχή. Ας διαλύσω την εμπιστοσύνη και τα όνειρα μιας κοπέλας. Καλή είναι, μπορεί και να μου κάτσει. Ας τη γεμίσω μεγάλα λόγια και αγάπες και μετά την στιγμή που θα νιώσει ασφάλεια ας φύγω για τα καλά χωρίς λόγο και να την αφήσω να περιμένει.

Τι θα γίνει λοιπόν φίλε μου ? Έχει περάσει σχεδόν μήνας από τότε που ήθελες να μείνεις μόνος σου. Αλλά μάλλον δεν με ήθελες τόσο πολύ τελικά ε ? Όχι τώρα, κάτσε εσύ περίμενε κάνα δεκάρι χρόνια μέχρι να μην έχω αλλού να χώσω το πουλί μου και θα έρθω κ από σένα.

Νομίζω άργησα αλλά ναι τώρα είμαι θυμωμένη. Ο τρόπος σου ήταν πολύ άσχημος. Και να σου πω και κάτι εγώ καμία ευθύνη δεν είχα για την γκαντεμιά που σε δέρνει και μάλιστα είχα όλη την καλή διάθεση να σταθώ δίπλα σου και να σε βοηθήσω.. Αλλά προφανώς δεν ήθελες τη δική μου βοήθεια. Μη τα ξαναλέμε τώρα. Επομένως τίποτα δεν σου χρωστούσα και κανέναν λόγο δεν είχα να σου κάνω τη baby sitter αλλά θα το έκανα!!  Και συ αποφασισες τελικά να την πληρώσω εγώ.  Να με αφήσεις στα κρύα του λουτρου με την δικαιολογία της οικογένειακης κρίσης....τώρα βλέπω πόσο ταπεινωτικο ήταν αυτό που έκανες..δηλαδή καλά όταν λες τα μεγάλα λόγια σου αλλά όταν πραγματικά υπάρχει πρόβλημα δεν είμαι πάρα το κοριτσάκι που ξέρεις δύο βδομάδες και την έχεις χουφτωσει κάνα δυο φορές. Αυτό είμαι ??????? Ούτε αυτό ???? Τι είμαι πια για σένα ??? Αυτό το λίγο χώρο που είχα κάποτε στο κεφάλι σου τι όνομα του έδωσες ? Πολύ θα ήθελα να ξέρω. Μαλακα.

Δεν έχετε τι να κάνετε με τις ζωές σας και πάτε και μπλεκεστε σε ζωές άλλων απλά για να ξεχάσετε τις δικές σας. Μην τολμήσεις να μου πεις ότι σε αδικω. Βλέπεις πόσο καιρό μου έχει πάρει να σου κατάλογησω ευθύνες ? Γιατί κατάλαβα από αυτά που μου είπες ότι δεν θα ήταν εύκολο, αλλά ήθελα να είμαι μαζί σου. Κάτι με τραβαγε κοντά σου και ακόμα με τραβάει μη χεσω. Ήθελα να προσπαθήσω, ήθελα να σε φτιάξω. Ήθελα να σε κάνω να χαμογελάς και να φιλήσω όλες σου τις πληγές.... Είχες τόσες πληγές Θεέ μου πονουσα να τις κοιτάω...

Δεν μπορώ να συνεχίσω..πάντα με νικας... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: