Παρα(μονη)

Μια χρονιά που τελειώνει, σε σύμπαν που ο χρόνος είναι άλλη μια φτιαχτή διάσταση. Κι όμως, όσο και αν με πόνεσε το '15, δεν θέλω να σκέφτομαι πως τελειώνει. Ίσως είναι από.τις χειρότερες χρονιές, δεν έχω ξαναζήσει ποτέ ξανά τόσους πολλούς θανάτους και για κάποιο λόγο ενώ θα άλλαζα τόσα πολλά πράγματα στη φετινή χρονιά, ή μάλλον θα την έσβηνα και θα κρατούσα μόνο δύο στιγμές, δεν θέλω να φύγει. Φοβάμαι, νιώθω πως αν κλείσει αυτός ο κύκλος δεν θα υπάρχει γυρισμος. Σκέφτομαι πόσο δεν ένιωσα τα Χριστούγεννα φέτος, πως είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς και νιώθω ένα τεράστιο ψυχοπλάκομα. Θα ήθελα πολύ να έχω την όρεξη να βάλω στόχους και να δημιουργήσω νέες ελπίδες και όνειρα για το 16 αλλά το μόνο που μου βγαίνει να κάνω είναι μου βάλω λίγο τις φωνές ή αλλιώς να έρθω να σε πάρω αγκαλιά..
Δεν μπορώ καν να μιλήσω για σένα... Θέλω τόσο να αδειάσω, να μη σε σκέφτομαι.